en mooie rit gepland richting de Dolomieten, maar na 2 uur rijden staat er een bouwhek over de weg. Passeren is onmogelijk en waarschijnlijk ook niet verstandig. Dus de berg weer af, terug naar het dal. Daar een weg gekozen om de berg heen.
Dat werd niet de mooiste, een lange weg langs de snelweg met veel verkeer en veel rotondes, beetje jammer.
Uiteindelijk wordt het op diverse stukken 4 banen en rij ik tussen de hoge bergen van de Dolomieten, dat is in elk geval beter dan langs de snelweg.
En natuurlijk kom ik weer op de geplande route terecht en ga de bergen weer op en af. En dan de Manghenpas over.
Geweldig mooi, met stevige haarspeldbochten, liever zou ik dit zonder de bagage rijden, wordt het nog leuker van. Maar ja, de spullen moeten mee dus gaat het mee.
Aangekomen in Pozza di Fassa, eerst nog even een koffie op het terras en vervolgens naar het appartement gereden. Ik sta net stil en dan komen Johan, Fred, Ben en Theo ook aanrijden. Leuk om ze hier te ontmoeten en een paar dagen samen op te trekken.
De Tourist weet niet waar hij is geweest, De Reiziger weet niet waar hij heen gaat..
