isteren toch besloten om nog een dagje langer in Bosnië te blijven. De weersverwachting in de bergen was niet goed. Veel regen en onweer en daar had ik geen zin in.
Weinig gedaan behalve koffie drinken, eten, lezen, beetje wassen en lekker lui zijn.
Vanmorgen vroeg vertrokken, de tent droog in kunnen pakken en dat is maar goed ook. Ik ga het Tara gebergte in en daar is het een stuk kouder. Ik heb een huisje geboekt voor drie nachten en ga eens op een gewoon bed slapen en niet bij 4 graden in de tent.
De route is redelijk lang vandaag, maar gaat over goede wegen en kan dus lekker doorrijden. Tot de grens met Montenegro. De weg die ik in moet is afgesloten en kan voorlopig maar één kant op. Dat moet dan maar.
Op deze weg kom ik door tientallen tunnels, korte en lange, met en zonder onoverzichtelijke bochten, maar ook zonder verlichting. Goed opletten dus, want de gaten zie je pas in het licht van de koplamp. Het slingert heerlijk door langs een stuwmeer.
Dan linksaf de bergen in. De weg wordt smal en tegenliggers gaan in de berm rijden anders past het niet, en ik ga niet in die 50 cm berm naast mij rijden, want daarnaast ligt de afgrond of een bergwand.
De temperatuur was bij vertrek nog 22 graden, hier daalt deze tot 6. Ik kom uiteindelijk op de hoogte waar nog resten sneeuw ligt. Helemaal boven dacht ik een fantastisch uitzicht te hebben, maar ik kijk naar wolken, niks te zien dus vandaag.
Nog even moeten zoeken naar het huisje, maar ik ben er. Ziet er goed uit.
De Tourist weet niet waar hij is geweest, De Reiziger weet niet waar hij heen gaat..
