andaag eindelijk echt vertrokken. Een paar weken geleden bedacht dat 8 juli de deadline zou zijn, maar dat ging net niet. Eerst was het spannend of de bankpas wel zou arriveren voor vertrek, maar deze was zaterdag al binnengekomen. Het bescheiden probleempje was dat ik niet op 1 dag mijn huis kan schoonmaken, de was kan doen en ook nog alles inpakken en gezellig een uurtje bij de buren op de bank hangen. Dat was allemaal iets te veel van het goede voor de zondag.
Daarom maar een dagje later vertrokken.
De route is niet heel bijzonder te noemen, veel doorgaande wegen en nog weinig variatie. Uiteindelijk terecht gekomen op een camping in het Duitse plaatsje Schloss Holte. Tentje opzetten, douchen, een hapje eten en een biertje. Lekker simpel.
Tegen de tijd dat het donker werd de tent in en slapen. Althans…..
Dat is de bedoeling, maar valt een beetje tegen. Zodra ik lig begint het te regenen en flink te waaien. In de verte klinkt het onweer en dit komt steeds dichterbij.
Uiteindelijk gaat het stevig te keer en wordt het een onrustig nachtje.
Mi iras por ĝi | gewoon, omdat het kan
De Tourist weet niet waar hij is geweest, De Reiziger weet niet waar hij heen gaat..
