Bruiloft

zaterdag 27 december 2003

lweer een week verder, en de kerstdagen achter de rug. Ik heb de foto met een wit Kabul nog naar iedereen gestuurd, maar vraag me af of deze wel is aangekomen. In elk geval hoop ik dat jullie goede kerstdagen hebben gehad, voor mij was het in elk geval goed en zeker bijzonder te noemen. Azimullah een van de medewerkers heeft me uitgenodigd voor een bruiloft. Met zijn vieren zijn we 25 december in de middag vanuit Kabul naar zijn woonplaats Bazarak gereden en eerst bij hem thuis ontvangen voor het Diner. Zeer uitgebreid getafeld, echter met alleen de mannen, de vrouwen zitten zoals hier de gewoonte is in een andere ruimte voor hun maaltijd, en ik heb ze uiteindelijk nooit gezien.

Na de maaltijd zijn we naar het feest gegaan. Natuurlijk direct veel aandacht voor mij van alle aanwezigen, ben per slot toch een buitenlander en krijg een ere plaats op het podium bij de muziek. Ik vraag zo eens waar het bruidspaar eigenlijk is, maar die blijken er niet te zijn. Maakt voor het feest natuurlijk niet uit, alleen waar zijn de vrouwen? Tja, die hebben elders hun eigen feestje, dit is het feest voor de mannen. Het hele dorp is er voor uitgelopen en het feest gaat tot wel half tien door. Dan is het plotseling afgelopen en zie je de een na de ander vertrekken. Ook wij stappen op en bij Azimullah hebben de vrouwen de eetkamer inmiddels omgetoverd tot slaapkamer. Er zit ook weinig anders meer op dan te gaan slapen, maar eigenlijk ook wel lekker.

De volgende ochtend om 7:00 uur zijn we wel weer goed wakker en gaan we beginnen met een gezonde wandeling in de buitenlucht. Beetje van het dorp zien en de begraafplaats wordt me uitgebreid getoond. Een gigantische oppervlakte met graven, voornamelijk van de Taliban die hier zijn gesneuveld. We zitten hier dan ook op de rand van de bergen waar Masud in het verleden zijn basis had en de Taliban is nooit tot hem doorgedrongen om hem te verslaan.

Na de wandeling komen we weer terug bij de woning en zowaar de slaapkamer is weer eetkamer geworden voor het ontbijt en de vrouwen hebben zich weer terug getrokken. Na het ontbijt gaan we met de auto nog wat verder de bergen in, even de omgeving bekijken. Die is werkelijk schitterend, een geweldige rivier en er is veel irrigatie in deze omgeving aangelegd om overal water te krijgen. Kleine stroompjes die vanaf de rivier overal heen gaan, langs de huizen, zodat iedereen een vorm van “stromend” water heeft. En zo helder als het hier is vind je in Nederland niet. Het weer is ook geweldig, rond het vriespunt maar met een heerlijk zonnetje, gewoon genieten dus van een vrije dag. Rond het middaguur zijn we weer terug in het dorp waar we de lunch kunnen gebruiken. Daarna terug richting Kabul, waarbij we onderweg nog even stoppen bij de kippen boerderij en het opleidingcentrum. Zo wordt deze trip toch weer functioneel met werk gecombineerd.

Eind van de middag komt Bas nog binnenvallen, hij was het alleen zitten met de kerst duidelijk zat en we zijn vervolgens maar uit eten gegaan, heeft hij toch wat afleiding gehad.