Gravel

isteren had ik een mooi plekje gevonden. Alleen was er één heel groot nadeel: de zogeheten Knutten, hele kleine vliegjes die in grote hoeveelheden om je heen vliegen. Ze zitten in je oren, je neus, ze vliegen voor je ogen kruipen in je haren, knettergek wordt je er van. Al vroeg in de tent gaan zitten en daar waren ze gelukkig niet. Vervolgens ging het regenen, dus toen ik even ging kijken dacht ik dat ze weg waren, maar helaas ze blijven gewoon…

Op tijd gaan slapen dan maar en vanmorgen om 7 uur waren ze er nog 🤬 rot beestjes.

Snel alles ingepakt, dat het nog nat was maakte me niet meer uit, ik moest weg bij die Knutten.

Half negen rij ik weg, vergeet zelfs mijn oordoppen in te doen, als ik daar maar weg ben.

In het eerste dorpje stop ik even, doe mijn oordoppen in kijk even hoe ik op de route kom en ga weer verder. Waar ik gisteren veel over strakke asfalt wegen heb gereden is het vandaag wel anders. Het asfalt is niet zo strak en vaker nog helemaal niet aanwezig. Gravel wegen rij ik vandaag. Af en toe alleen heel hard aangestampt zand. Haarspeldbochten met gravel zijn een nieuwe uitdaging, rustig aan en goed door de bocht blijven kijken en natuurlijk trekkracht houden. 

Het gaat zo lekker dat ik telkens maar weer door rij. Langs deze wegen vind ik echter geen tankstations en supermarkten om de nodige voorraden aan te vullen. 

Zodra ik weer in de buurt van van een hoofdweg besluit ik eerst alle noodzakelijke boodschappen te doen en te tanken, daarna zoek ik de route weer op. Al redelijk vroeg in de middag ga ik op zoek naar een slaapplekje, maar net als eerder in de bergen zijn er ook op deze bergen ook weinig tent geschikte plekjes te vinden, of je moet pal langs de hoofdweg willen staan, niet dusss…

Wordt het toch weer een camping, in het Stor-Elvdal deze keer met een nederlandsche eigenaar. Prima plekje hier, geen vliegjes, tot nu toe. Wel WiFi dus straks maar eens zien of deze snel genoeg is om de website bij te werken.