Isolaccia

Deze ochtend doe ik het rustig aan, maar om 8 uur sta ik toch weer naast de tent. Ik brand er letterlijk uit en sta niet eens in de volle zon. De tent is niet eens droog, de dauw staat er nog op, maar binnen loopt het zweet al uit al mijn poriën. Dus opstaan en rustig de dag beginnen met een warme douche en een ontbijtje met koffie. Vervolgens op mijn gemak alles ingepakt en opgeruimd.

De route voor vandaag gaat naar het begin van de Stelvio pas en wel aan de westelijke kant. Morgen wil ik deze pas over naar oosten. Als ik vandaag in de buurt kom kan ik morgen op tijd  vertrekken en is het er hopelijk nog niet zo druk. Vandaag is het slechts 4 uurtjes rijden en na gisteren is dat meer dan genoeg.

Eerst de tank maar volgooien en dan de berg op. Maar dat blijkt niet mogelijk, de gekozen route is afgesloten en ervaring leert dat je niet eerst hoeft te gaan kijken of dat waar is. Terug naar de doorgaande weg en de route aanpassen. Nu blijkt dat ik veel kilometers van gisteren weer terug kan rijden. Daardoor kom ik weer over dezelfde bergpas van gistermiddag. En het is weer leuk. Alleen lijken vandaag alle Italiaanse motorrijders ook vrij te zijn en scheuren ze op hun superbikes door de bochten. De snelheid waarmee ze dat doen kan met mijn motor, vol met bagage, niet. Zonder ook niet trouwens, maar dat terzijde. Ik laat ze maar voorbij gaan en rij op mijn gemak naar boven en naar beneden.

Een uurtje later rij ik weer over een bergpas. Ook deze is stevig aanpoten om door de bochten te komen, ik vermaak me prima, meer merk ook dat het tijd wordt voor de lunch en dus stop ik op een schaduwrijk plekje en kijk over het dal naar de bochten die nog komen en de motorrijders die mijn kant op komen en voorbij denderen. De meesten soepel en snel, enkelen gespannen en zwetend. Het is duidelijk geen route voor beginnende motorrijders, die hebben het hier zwaar. Af en toe komen er ook snelle auto’s langs die met veel snelheid de rechtere stukken rijden, maar in de bochten soms moeten steken om er door te komen, zo krap zijn ze, zelfs de Porsches lukt het niet in één keer.

Wat wel leuk is, is dat op beide passen die ik vandaag gereden heb ook de ‘Giro’ heeft gereden. Bekende namen van wielrenners, bijv. Nibali en Erik, staan regelmatig op het wegdek.

Na een tijdje kom ik een stadje terecht met supermarkt. Best handig als je nog geen eten hebt, dus nog maar eens stoppen en het nodige meenemen. Daarna gaat er een lang stuk over doorgaande wegen, het blijken kilometers lange tunnels te zijn die me door de berg heen brengen in plaats er over. Rijdt ook wel een keer lekker makkelijk en de zesde versnelling mag ook een keer wat doen.

Alles met elkaar kom ik twee uurtjes later aan dan gepland in Isolaccia en zet mijn tentje weer op. Vervolgens nog even in het stadje rond gekeken en een terrasje gevonden voor een biertje. Daar krijg je ongevraagd een bak chips en stukjes brood en pizza bij. Geen enkel probleem mee, bedankt.

Morgen de Stelvio pas en dan door naar Oostenrijk 🇦🇹