Spanning

J

dinsdag 16 december 2003

e merk het inmiddels wel, het wordt een beetje normaal hier. Alles gaat zo zijn gangetje, gewone werkdagen van ’s morgens vroeg tot als ik er geen zin meer in heb. Meestal ligt dat ergens in de avonduurtjes, denk nou niet dat ik te hard werk, dat valt nog wel mee. Gewoon veel uitzoek werk om te begrijpen wat hier gaande is.

Voor mijn visum is een brief geschreven aan de minister om deze om te zetten naar een langer verblijf van 11 januari, waar deze nu op staat, en om vaker in en uit te mogen reizen in verband met onze bankrekeningen in Pakistan. Daar zal ik toch regelmatig heen moeten en om nou elke keer een nieuw visum te moeten aanvragen is wel een beetje lastig. Inmiddels is het antwoordt binnen en kunnen we dit morgen komen wijzigen.

Ook heb ik me inmiddels maar even aangemeld bij de Nederlandse ambassade hier in Kabul. Ze weten nu dat ik er ben, en zullen me inlichten als de sfeer hier zo slecht wordt dat er geëvacueerd moet worden. Ik mag me in dat geval melden op de ambassade en zij slepen me dan samen met alle andere Nederlanders het land uit. Verwacht niet dat zoiets zal gebeuren, maar het kan maar beter geregeld zijn.

De sfeer in Kabul is nog steeds gespannen. Veel wegen rondom de stad zijn afgesloten voor het gewone verkeer. Dit heeft allemaal te maken met al die hoge pieten die in de stad zijn om te praten over de nieuwe grondwet voor Afghanistan. Ze willen gewoon voorkomen dat er geen aanslagen op deze mensen gepleegd zullen worden. Ook in de stad zelf zijn wegen afgesloten, alleen met speciale pasjes mag je daar rijden en, uiteraard, bijna niemand heeft die. Het gevolg is natuurlijk dat de rest van de stad een nog grotere chaos is geworden. Een rit van normaal 15 minuten duurt nu minstens 3 kwartier.

Zakir, de voormalig financieel manager heeft afgelopen week zijn laptop ingeleverd. Een mooi dingetje met 16″ scherm. Behoorlijk nieuw en sneller dan degene die ik gebruik. Dus heb ik me die maar toebedeeld. Helaas ging er gister iets mis en nu start hij niet meer op. Lijkt iets met de stroomvoorziening te maken te hebben, of de batterij is slecht, of de adapter is kapot. Het is trouwens ook al niet de originele adapter, die is al eerder opgeblazen toen de stroomvoorziening hier een opdonder kreeg als gevolg van een generator die ons voorzag van elektra en de stadscentrale dit even verdubbelde. Vervelend want zo zijn er toen ook een aantal printers gesneuveld. Lastig is wel dat al mijn bestanden op die laptop staan en ik er nu niet meer bij kan. Voortaan toch maar dagelijks een back up maken op de zip drive.

Daarnaast is mijn e-mail box ook leeg gelopen. Alle ingekomen post is weg, rara, dit is wel heel lastig want er stonden een aantal berichten in die nog niet afgehandeld waren, met name voor mijn werk. Eens zien hoe ik dat nu weer kan oplossen, om nu elk uur een back up te gaan maken is ook weer zo wat. Het loopt dus niet echt allemaal van een leien dakje, maar dat is nu eenmaal de situatie waar je hier in zit.

’t Is hier trouwens behoorlijk koud aan het worden. De kachel staat inmiddels de hele dag aan, maar het is droog en de zon schijnt helder, daardoor zijn het wel weer hele mooie dagen, echt om van te genieten. En wat de mensen hier lekker aan het werk houdt: een vrachtwagen vol bakstenen met het handje lossen, vraag dat eens in Nederland aan iemand om te doen, ze lachen je vast en zeker uit.

Suspendisse blandit ligula turpis, ac convallis risus fermentum non. Duis vestibulum quis quam vel accumsan. Nunc a vulputate lectus. Vestibulum eleifend nisl sed massa sagittis vestibulum.