Fout

D

e langste dag vandaag, en het begint net te regenen als ik wakker wordt. De voorspelling is de hele dag regen, en het klinkt alsof de hemel alles er uit gooit wat er in zit. Maar ja, in een tent klinkt het altijd meer dan het werkelijk is. Voorlopig blijf ik lekker liggen en misschien blijf ik hier wel tot morgen. Rond 9 uur lijkt het toch droger te worden en als ik naast de tent sta is het eigenlijk al droog, nog een paar spetters en dan stopt het. 

Ik ga rustig ontbijten en kijk nog eens naar het weerbericht. De radar geeft aan dat het voorlopig toch droog blijft dus begin ik in te pakken. Een klein rondje rijden naar Stavanger en dan door naar een plekje vlakbij de Preikestole, zodat ik daar morgen naar toe kan wandelen.

Allen Stavanger, waarom wilde ik daar heen?ik hou helemaal niet van steden en al helemaal niet van die drukte. Zodra ik een supermarkt heb gevonden voor de boodschappen en een stukje verder de stad in rij bedenk ik al gauw dat ik hier niet moet zijn. De navigatie opnieuw instellen en snel de stad uit.

Ik rij over een doorgaande weg langs het fjord en door tunnels die ik niet had verwacht, dacht dat ik over een brug zou gaan. Vervolgens een Ferry, en een half uur later aan de overkant verbaas ik me nog steeds want die had ik helemaal niet verwacht. Ik rij lekker door en geniet an de omgeving. 

Als ik de overnachtingsplek wil invoeren, blijk ik een heel andere kant opgereden te zijn, die tunnels en Ferry had ik helemaal niet moeten hebben. De Preikestole ligt kilometers terug. Ik baal er flink van, maar terug rijden is ook zonde van de kilometers. Ik besluit dat de Preikestole aan de beurt komt als ik weer richting Kristiansand moet voor de terugreis. Ik zoek een andere overnachtingsplek en rij vol goede moed die kant op. 

Maar dan komt er weer regen, en nu is het geen klein beetje meer. Met bakken valt het uit de lucht en nergens een schuilplek te vinden. Ik ben redelijk doorweekt en de regen is weer verdwenen. Droog rijden dan maar, helaas weer een bui, nog meer water, en heel veel wind. Eindelijk vind ik een bushokje en wacht daar tot het droog wordt. 

Uiteindelijk kom ik op de kampeerplek, een fantastisch plekje als je een camper hebt. Ik krijg hier geen haring de grond in. Het zit even niet mee. Dan maar terug, want een kleine 4 kilometer eerder stond een bord van een camping. Kan ik een warme douche nemen en bij komen van deze toch wel foute dag.

Morgen zal alle anders zijn😎

Ja, vi elsker dette landet, som det stiger frem, furet, værbitt over vannet, med de tusen hjem. Elsker, elsker det og tenker På vår far og mor Og den saganatt som senker Drømme på vår jord. Og den saganatt som senker, Senker drømme på vår jord.